Bij Lam en Yin
Stel je voor het is donderdagavond. In een spontane bui heb je besloten om een avond naar Antwerpen te gaan. Je loopt te sjokken door de straten van de stad terwijl je om je heen aan het kijken bent voor een leuk restaurant om je avond door te brengen.
Het mag niet te toeristisch zijn en al zeker geen “vreetschuur”. Na verschillende afslagen kom je toch ineens uit op de Reynderstraat, veel toeristischer als hier ga je het in Antwerpen niet gauw vinden. Ineens wordt je oog getroffen door een net gedekte tafel in een wat donker aandoend restaurant.
Ik besluit gelijk naar binnen te lopen. Op de vraag of er nog plaats is, kijkt de dame wat verschrikt en vraagt of we gereserveerd hebben. Hier moet ik nee op antwoorden . Vervolgens zegt ze: dan gaan we een gokje nemen. We worden in een hoekje van het kleine donkere maar sfeervolle restaurant geplaatst. Dit is het moment dat we erachter komen dat we in een Chinees restaurant zijn beland en niet zomaar een Chinees maar Bij Lam en Yin, eentje met een Michelinster.
Blij verrast neem ik de menukaart aan. Ik krijg een Ipad en mijn tafeldame een waaier met hierop de verschillende gerechten geschreven. De Ipad voelde in het begin wat raar, een raar lichtgevend ding in deze serene omgeving, maar door de toegevoegde waarde was het erg nuttig. Het handige van de Ipad is namelijk dat je door een gerecht te drukken je gelijk de wijnsuggesties te zien krijgt. Leuk is dat naast wijn er verschillende mooie gerijpte sakes op de wijnkaart terug te vinden zijn. Hierdoor geïntrigeerd bestel ik bij het voorgerecht een 25 jaar oude sake. Als voorgerecht neem ik de Lu Shui. Dit gerecht, wat letterlijk “oud water” betekend, is een langzaam gegaarde runderspier die tot een carpaccio is versneden in een saus van soya, gember, rijstwijn en allerlei verschillende kruiden. Het gerecht wordt afgemaakt met glasnoedels en een kwarteleitje. Zowel het vlees en de saus hebben een smaak die totaal onherkenbaar is. Het is zacht, zoet, zout en pittig tegelijk. Tijdens het voorgerecht komt de eigenaresse die met ons de “gok” genomen heeft wel twee keer kijken of die binnengewaaide Nederlanders het wel naar hun zijn hebben. We antwoorden in tonen als hmmm, heerlijk en nog meer hmmmm.
Als hoofd kies ik de gelakte eend. Tegenwoordig is het de trend om ingewikkelde borden te serveren met een pallet aan smaken en structuren in Michelinrestaurants. Aan die trend doen ze Bij Lam en Yin duidelijk niet mee. Ik krijg een perfect gegaarde halve eend op mijn bord aangevuld met wat gewokte Kai Choi en een bakje rijst. De smaken zijn puur en oprecht. Er valt helemaal niets op aan te merken.
Voor het nagerecht kun je kiezen uit twee opties. Een Banana & chocolate creation en een Yogurt and exotic fruit creation. Beide komen overigens niet uit de keuken van Bij Lam en Yin maar zijn gemaakt door patissier en chocolatier Joost Arijs. Beide zijn kunsttukjes en zorgen ervoor dat je de maaltijd met een glimlach zal afsluiten.
Je zou het een zwaktebod kunnen noemen dat ze niet hun eigen desserts maken maar aan de andere kant toegeven waar je zwakte ligt en hiervoor andere oplossingen bedenken is ook lovenswaardig.
Al met al was het een bijzondere en verassende maaltijd. Het gastheerschap van de eigenaresse was net als het eten zeker een ster waardig. Een leuke verassing was dat de rekening dit zeker niet was.